Anemia to stan charakteryzujący się niską liczbą czerwonych krwinek, który może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, jeśli nie jest leczony. W wielu przypadkach niedokrwistość można skutecznie zwalczać poprzez zmianę stylu życia, np. modyfikację diety lub stosowanie suplementów diety. Jednak w niektórych przypadkach, gdy nie można ustalić przyczyny anemii lub odpowiednio jej leczyć, może ona mieć poważne konsekwencje. Jakie dokładnie są powikłania pozostawienia anemii nieleczonej? Co zrobić, aby osoba choroba mogła wrócić do zdrowia? Jak działać profilaktycznie?
Do czego prowadzi nieleczona anemia? Konsekwencje i powikłania
Nieleczona anemia może prowadzić do zmęczenia, duszności, osłabienia i bólów głowy. W ciężkich przypadkach może spowodować uszkodzenie narządów, a nawet śmierć z powodu braku wystarczającej ilości tlenu. Do czego prowadzi nieleczona anemia, jeśli chodzi o pojedyncze objawy?
Zmęczenie
Jednym z najczęstszych objawów łagodnej lub umiarkowanej anemii z niedoboru żelaza jest zmęczenie i brak energii z powodu zmniejszonego dostarczania tlenu do tkanek organizmu. Ten zmniejszony poziom prowadzi do uczucia wyczerpania po minimalnej aktywności fizycznej.
Słabość
W miarę jak mięśnie są coraz bardziej pozbawiane wystarczającego poziomu hemoglobiny, ulegają znacznemu osłabieniu, co oznacza, że wszelkie czynności, które wykonujesz na co dzień, wymagają większego wysiłku niż wcześniej, przez co szybciej czujesz się wyczerpany przy dłuższym wysiłku, zarówno intelektualnym, jak i fizycznym.
Duszność
Wraz z mniejszą ilością krążących czerwonych krwinek transportujących niezbędny tlen po ciele anemika pojawia się duszność, zwłaszcza podczas forsownych zajęć, co powoduje trudności w utrzymaniu energicznych ćwiczeń przez dłuższy czas, prowadząc do słabej tolerancji wysiłku fizycznego.
Słaba tolerancja wysiłku fizycznego i intelektualnego
Kiedy ktoś ma wystarczająco poważny niedobór żelaza, jego wydolność znacznie się pogorsza. Tolerancja wysiłku fizycznego staje się zagrożona, ponieważ spada zarówno wydolność aerobowa (VO2 max), jak i siła mięśni, co prowadzi do upośledzenia zdolności sportowych.
W dłuższym okresie czasu u osób cierpiących na ciężkie stany anemiczne pojawiają się zaburzenia poznawcze, takie jak „mgła mózgowa”, zapomnienie, dezorientacja, niemożność skoncentrowania się na zadaniu, złe samopoczucie, ogólna ospałość umysłowa.
Problemy z sercem
Niski poziom hemoglobiny zwiększa szanse na rozwój chorób serca, takich jak kołatanie serca, arytmia i kardiomiopatia. To ostatnie zjawisko występuje, ponieważ anemia nie tylko ogranicza krążenie, ale także sama tkanka mięśnia sercowego wymaga dużej ilości natlenionych cząsteczek krwi, aby prawidłowo funkcjonować, więc bez nich osłabienie mięśnia sercowego znacznie wzrasta.
Ryzyko poronienia
Kobiety, które cierpią na przewlekłą anemię przed zajściem w ciążę, są narażone na wyższe ryzyko poronienia we wczesnym stadium ciąży, dlatego tak ważne są badania przed poczęciem, które pozwalają upewnić się, że liczba czerwonych krwinek u matki mieści się w normie, a w razie potrzeby zwiększyć ją w trakcie leczenia.
Jak leczyć niedokrwistość w zależności od stanu?
Aby skutecznie leczyć anemię, lekarz postawi diagnozę na podstawie objawów i wyników badań laboratoryjnych, w tym pełnej morfologii krwi + płytki (CBC). W zależności od stopnia zaawansowania choroby lekarz może zasugerować:
- przy nierozwiniętej anemii: zmianę stylu życia, np. zwiększenie ilości pokarmów bogatych w żelazo w diecie lub przyjmowanie suplementów;
- przy rozwijającej się anemii: lekarz zaleci leki na receptę lub zaleci terapię hormonalną przewlekłych schorzeń powodujących niski poziom krwinek czerwonych;
- przy zaawansowanej anemii: stosowane są transfuzje z użyciem podarowanych krwinek czerwonych.
Możliwa jest operacja, która jest przeprowadzana, gdy przyczyną są guzy nowotworowe blokujące normalną produkcję/transport krwinek.
Każda osoba narażona na anemię powinna stosować odpowiednią dietę
Najbardziej na anemię narażone są kobiety w wieku rozrodczym i to one powinny przykuwać szczególną uwagę do swojej diety. Ważne jest, aby te osoby lub osoby, u których zdiagnozowano tę chorobę, wiedziały, że istnieją sposoby radzenia sobie z nią w domu.
Niektóre popularne strategie obejmują spożywanie pokarmów o wysokiej zawartości żelaza, takich jak ciemne warzywa liściaste i mięsa organiczne, a także przyjmowanie suplementów w razie potrzeby – przed ich zażyciem zawsze należy omówić je z lekarzem i przepisać.
Inną pomocną wskazówką jest unikanie czynności, które wymagają nadmiernej ilości energii/wytrzymałości, dopóki nie zaczniesz widzieć oznak poprawy, ponieważ zwiększanie obciążenia już osłabionego organizmu nie przyniesie żadnych korzyści.
Zdecydowanie nie mniej ważne jest to, aby w ciągu każdego dnia miał miejsce odpowiedni odpoczynek i redukcja stresu. Wtedy można zaobserwować zmniejszenie intensywności objawów. Upewnij się, że robisz sobie przerwy, kiedy tylko jest to możliwe, w trakcie trwania planu leczenia ustalonego wspólnie z lekarzem.
Podsumowanie
Wczesne zdiagnozowanie anemii daje lekarzom duże możliwości zapobiegania trwałym uszkodzeniom poprzez różne metody leczenia, w tym terapię uzupełniającą żelazo, specyficzne zmiany w diecie sugerowane przez dietetyków oraz wszelkie inne potrzebne leki przepisywane w zależności od indywidualnych potrzeb. Ważna jest edukacja kobiet w wieku rozrodczym na temat potencjalnych sygnałów ostrzegawczych związanych z tą chorobą – tyczy się to również nastoletnich dzieci.
